💧 Mapa Polski Bitwa Pod Grunwaldem

Kto wygrał pod Grunwaldem. Artur Orlonow, Chorągiew lwowska w bitwie pod Grunwaldem. Fot. arkadiusz dembiński, archiwum. 15 lipca 1410 Przez stulecia o wielkiej mazurskiej Bitwie mało kto Przybycie wojsk polskich na miejsce bitwy pod Grunwaldem "Przed wojskami zaś otwierała się szeroka na mile przestrzeń polna. W środku owej przestrzenie, wznoszącej się ku zachodowi łagodnie w górę, zieleniły się łęgi Grunwaldu, a nieco w dali szarzały słomiane dachy i puste, smutne ugory Tannenberga."(str. 529,tomII) Plan wypadu na pola bitwy pod Grunwaldem. Dojazd: najwygodniej tu dotrzeć własnym samochodem. Parking: bezpłatny parking. Bilety Wstępu: Muzeum Bitwy pod Grunwaldem – bilet normalny 11 zł/os, bilet ulgowy 9 zł/os; Czas zwiedzania: Na zwiedzanie poł Grunwaldzkich i muzeum trzeba poświęcić około 2 – 3 godziny I pokój toruński − pokój podpisany w 1411 roku w Toruniu przez Koronę Królestwa Polskiego oraz Zakon Krzyżacki kończący wojnę polsko-krzyżacką w latach 1409-1411. Bezpośrednim powodem podpisania traktatu pokojowego była przegrana przez Krzyżaków Bitwa pod Grunwaldem. Polska odzyskała ziemię dobrzyńską. Litwa odzyskała Żmudź, ale tylko na czas życia wielkiego księcia Wielki triumf polskiego oręża, który nie przyniósł sukcesów politycznych. Bitwa pod Grunwaldem - jedna z największych wiktorii oręża polskiego - nie przyniosła równie znamienitych owoców politycznych. Choć było o niej głośno w całej Europie, niewykorzystanie zwycięstwa z 1410 r. okazało się w perspektywie następnych wieków Matejki triumf pod Grunwaldem. Paweł Stachnik. 23 września 2014, 0:00. Jan Matejko, autoportret Archiwum. Zobacz galerię (2 zdjęcia) Z zamysłem namalowania obrazu przedstawiającego bitwę Bitwa pod Grunwaldem – Blisko Polski. 1410 r.: Bitwa pod Grunwaldem. W 1226 roku książę Konrad mazowiecki zaprosił, za namową Jadwigi Śląskiej, na swoje ziemie zakon krzyżacki, oddając mu w dzierżawę ziemię chełmińską. Zakon oprócz prowadzenia misji chrystianizacyjnej prowadził walki z plemionami Prusów, którzy zagrażali Bitwa pod Grunwaldem, do której doszło w 1410 roku, uznawana jest przez historyków za największą bitwę europejskiego Średniowiecza. 15 lipca starły się ze sobą wojska polskie, dowodzone przez króla Władysława Jagiełłę i wojska zakonu krzyżackiego, które prowadził wielki mistrz - Ulrich von Jungingen . Krzysztof Grabek. 15 lip 22 12:55. Obchody kolejnej rocznicy bitwy pod Grunwaldem trwają już od środy, ale to w sobotę 16 lipca 2022 r. nastąpi moment kulminacyjny, który ściągnie obserwatorów z całej Polski. Już w najbliższy weekend odbędzie się 25. Inscenizacja Bitwy pod Grunwaldem. Jak na nią dojechać i gdzie zaparkować? Mapa zatytułowana 'Bitwa pod Grunwaldem'. Na mapie zaznaczono: na zachodzie obóz krzyżacki wraz ze stanowiskiem Wielkiego Mistrza, na wschodzie obozy: wojsk tatarskich, wojsk litewsko‑ruskich, wojsk polskich, namiot królewski, na południu stanowisko Władysława Jagiełły. Mapa została podzielona na dwie części: Faza I. Pole bitwy: lokalizacja. Bitwa odbyła się na pofałdowanym, poprzecinanym strumieniami terenie leżącym pomiędzy trzema wsiami: Grunwaldem, Stębarkiem i Łodwigowem.My, Polacy, słynną bitwę kojarzymy z Grunwaldem, ale Niemcy nazywają ją pierwszą Bitwą pod Tannenbergiem (Tannenbergiem to niemiecka nazwa Stębarku). Z podobnych powodów bitwę nazwano „drugą bitwą pod Tannenbergiem” (niemiecka nazwa bitwy pod Grunwaldem w 1410 roku), nazywając ją rewanżem za słowiańskie zwycięstwo. Z drugiej strony rosyjska klęska spowodowała spadek morale armii rosyjskiej i duże niezadowolenie w kołach rządzących, studząc ambitne plany rosyjskie m85NTJ. MHP TV Start MHP TV W rocznicę bitwy pod Grunwaldem prowadzimy śledztwo, które ma wskazać zabójcę Wielkiego Mistrza Ulricha von Jungingena. Poza tym Robert Kostro, dyr. Muzeum Historii Polski, odpowiada na pytanie po co nam w ogóle historia? Wydarzenia SPOT: KONFERENCJA "BRZEMIĘ ZWYCIĘSTWA..." Muzeum Historii Polski Online Wydarzenie Historyczne Roku - Zgłoś projekt! PATRIOTYZM JUTRA Program grantowy Muzeum Historii Polski REPORTAŻ Nagrody Forum Współpracy i Dialogu Polska-Litwa Nagrody Forum Współpracy i Dialogu Polska-Litwa 2019 Przyszła siedziba MHP Budowa Muzeum Historii Polski na Cytadeli Warszawskiej - czerwiec 2022 Budowa Muzeum Historii Polski na Cytadeli Warszawskiej - maj 2022 Budowa Muzeum Historii Polski na Cytadeli Warszawskiej (styczeń 2022) Noc sylwestrowa na budowie siedziby MHP Budowa Muzeum Historii Polski na Cytadeli Warszawskiej (Listopad 2021) Budowa Muzeum Historii Polski na Cytadeli Warszawskiej - (maj 2021) Historia: Polska współczesna (od 1989) Stracona szansa. Historia Fabryki Samochodów Osobowych w Warszawie Powszechne Zjazdy Historyków Polskich. Krótka historia Lech Wałęsa o swoim pokoleniu Dwóch Kaczyńskich, czterech Królów 20 lat wolności Wspomnienie o Tomaszu Mercie Historia: Polska Rzeczpospolita Ludowa (1945-1989) 13 grudnia. Internowana młodość Duma gospodarki PRL: mięso na kartki Zamek - 50 lat odbudowy ZA WASZĄ I NASZĄ NIEWOLĘ "Żeby żyć - trzeba sobie przebaczyć..." BRONISŁAW WILDSTEIN 40 lat temu zginął Stanisław Pyjas Historia: II wojna światowa (1939-1945) Enigma. Instrukcja obsługi INVINCIBLE. THE STORY OF GENERAL STANISŁAW MACZEK'S LIFE KŁAMSTWO KATYŃSKIE NOWOŚĆ (także w wersji angielskiej): NIEPOKONANY. OPOWIEŚĆ O... NOWOŚĆ: MARIAN NA WOJNIE. ANIMOWANA HISTORIA MARIANA WALENTYNOWICZA Tak daleko, tak blisko PL Historia: II Rzeczpospolita (1918-1939) OD CUDU NAD WISŁĄ DO CUDU NAD RAWĄ Bitwa Warszawska 1920-2020 Przepis na sukces. Historia największego magnata prasowego II RP GDY POLSKA BYŁA WIELKIM MARZENIEM Bohdan Tomaszewski o swoich początkach ze sportem i polskich... Józef Rymer - pierwszy wojewoda śląski Historia: Droga ku niepodległości (1914-1918) Żeby Polska była tutaj Straszna wojna Pierwszy Polski mundial Powstanie Styczniowe Roman Dmowski - współtwórca niepodległości Polski Polska piłka nożna przed wojną Historia: Pod zaborami (1796-1914) Polska Norwida Adam Chmielowski. 7 obrazów z życia Władysław hr. Zamoyski. Pan z Wielkopolski - Władca Tatr 1863. Gra o niepodległość Historia: Dawna Rzeczpospolita (1505-1795) Symbol Niepodległej. Święto Konstytucji 3 Maja Unia lubelska. Kopia i oryginał/english subtitles 250. rocznica Konfederacji Barskiej 250. rocznica Konfederacji Barskiej - prof. Piotr Ugniewski 250. rocznica Konfederacji Barskiej - prof. Richard... 250. rocznica Konfederacji Barskiej - prof. Zofia Zielińska Historia: Polska średniowieczna (do 1505) Bitwa pod Grunwaldem Krzyżacy Notacje Stanisław Likiernik "Kolumb" dla Muzeum Historii Polski NOTACJA... Marzec1968 Andrzej Seweryn prof. Zdzisław Najder: Od Wolnej Europy do wolnej Polski Projekt "Mistrz i Uczeń - wychowanie w II RP" Etiuda "Pomnik trwalszy nad spiż" Etiuda "Wanda Roguska i jej wychowanki" Etiuda "Tam, gdzie idę, nie mogę Was zabrać" Etiuda "Siwy Sokół" Etiuda "Non omnis moriar" Etiuda "...do Boga i dla ludzi" Sąsiedzi Polacy i Żydzi Polacy i Białorusini Polacy i Litwini Polacy i Ormianie Polacy i Ukraińcy Polacy i Tatarzy Wystawa "Odwaga i pojednanie" w Krzyżowej Erzbischof Alfons Nossol 2 - die Ausstellung "Mut und Versöhnung"... Jerzy Sulek 2 - die Ausstellung "Mut und Versöhnung" (Deutsche... Erzbischof Alfons Nossol 1 - die Ausstellung "Mut und Versöhnung"... Jerzy Sulek 1 - die Ausstellung "Mut und Versöhnung" (Deutsche... Rita Süssmuth - die Ausstellung "Mut und Versöhnung" (Deutsche... Ewa Unger 1 - die Ausstellung "Mut und Versöhnung" (Deutsche... Polskie osiedla w Indiach 1942-1948 Zajecia sportowe. Polskie osiedla w Indiach 1942-1948 Likwidacja osiedli. Polskie osiedla w Indiach 1942-1948 Osiedle Balachadi. Polskie osiedla w Indiach 1942-1948 Osiedle Valivade. Polskie osiedla w Indiach 1942-1948 Relacje polsko-indyjskie. Polskie osiedla w Indiach 1942-1948 Harcerstwo. Polskie osiedla w Indiach 1942-1948 Rok Jana Karskiego SHOFAR "Huncvot" Koncert Shofar w ramach Dni Karskiego w Krakowie - trailer Robert Kostro o Janie Karskim Video mapping 3D o Janie Karskim Szewach Weiss o Janie Karskim 100. urodziny Jana Karskiego Wydawnictwa - "Palus sarmatica" "To, co nie umiera" - "Palus sarmatica" "Pacyfizm" - "Palus sarmatica" "Tańce" - "Palus sarmatica" Filmy Muzeum Historii Polski dostępne są na serwisie YouTube. Regulamin usług i polityka prywatności serwisu YouTube znajduje się na stronie Jedna z największych bitew średniowiecznej Europy rozegrała się 15 lipca 1410 r. pod Grunwaldem. Naprzeciwko siebie stanęły wojska krzyżackie oraz połączone siły polsko-litewskie. Mało kto pamięta o oddziałach najemnych, które brały udział w bitwie po obydwu stronach. Kto wówczas walczył i co z tym wszystkim ma wspólnego miasto Pilzno? Wojska najemne na polach bitew całego świata walczyły już w starożytności. Niekiedy stanowiły podstawową siłę militarną, a czasem brały udział w starciu jedynie jako siły dodatkowe. Zawsze jednak możliwość wynajęcia takich oddziałów stanowiła dla władcy ważne wsparcie. Nie inaczej było w czasie bitwy pod Grunwaldem w roku 1410. Pod wodzą króla Władysława Jagiełły i Wielkiego Księcia Witolda, stanęły siły polskie, litewskie i tatarskie. Obok nich – najemnicy z Czech i Moraw, wśród których znajdować się miał Jan Žižka. Czeski bohater narodowy, od którego nazwiska powstała nazwa praskiej dzielnicy Žižkov (znajduje się tam pomnik Jana Žižki określany Narodowym Miejscem Pamięci) i słynny dowódca husytów – zanim w Czechach rozpętały się krwawe wojny husyckie, w latach około 1409-1411 przebywał w Polsce, najpewniej wraz z kompanami, będąc w służbie króla polskiego, Jagiełły. Wydaje się, że przebywając wówczas w Polsce jako najemnik, musiał on brać udział w wielkiej wojnie przeciwko krzyżakom, jaką Polska prowadziła w latach 1409-1411. Kwestią sporną pozostaje jedynie, czy Žižka był obecny pod Grunwaldem. W swojej relacji Długosz podaje, że Czech brał udział w oblężeniach kolejnych krzyżackich twierdz, lecz o Grunwaldzie nie wspomina. Co prawda, nie wyklucza to szansy, że przyszły dowódca husytów na polach grunwaldzkich się znalazł. Co więcej – niektórzy twierdzą nawet, że to właśnie tam stracił oko (badania antropologiczne wskazują, że oko stracił będąc nastolatkiem, lecz nie da się w pełni stwierdzić, że badane przez nich szczątki faktycznie należały do Žižki). W pamięci zbiorowej, widok Žižki pod Grunwaldem utrwalił Jan Matejko. Na jego obrazie „Bitwa pod Grunwaldem”, w centralnym miejscu dzieła znalazł się słynny Czech z uniesionym mieczem, wymierzonym przeciwko komturowi tucholskiemu Henrykowi. Choć kwestia obecności Žižki jest nieco dyskusyjna, to z pewnością na grunwaldzkich polach walczyli inni Czesi. Ślad po tamtych wydarzeniach widoczny jest do dzisiaj w herbie miasta Pilzna. Jednym z jego elementów (drugim najstarszym) jest dwugarbny złoty wielbłąd na zielonym polu. Symbol ten umieścił na herbie miasta król czeski i cesarz rzymski, Karol IV Luksemburski. Stało się na pamiątkę wielbłąda, którego czeskim najemnikom podarował Władysław Jagiełło po bitwie pod Grunwaldem. Delegacja zduńskowolskiego Stowarzyszenia Złoty Krzyż dwunasty raz uczestniczyła w Inscenizacji Bitwy pod Grunwaldem. Wydarzenie, które uznawane jest za największą późnośredniowieczną historyczną inscenizację w środkowej Europie, powróciło po dwóch latach przerwy wywołanej pandemiom wirusa znów pod Grunwaldem. Brali udział w inscenizacji słynnej bitwyNiezmiennie, członkowie Złotego Krzyża znaleźli się w obozie Chorągwi Ziemi Łęczyckiej, skupiającej w szczególności odtwórców historycznych z centralnej Polski, m. in. Łodzi, Łowicza, Piotrkowa Trybunalskiego, Poddębic. Do czasu bitwy prowadzili życie obozowe. Spali w historycznych namiotach, uczestniczyli w wartach dziennych i nocnych. Aby przetrwać, do bitwy byli zmuszeni przygotowywać sobie posiłki zgodnie z recepturą późnośredniowiecznej kuchni. Zwieńczeniem piątkowego dnia była wieczorna przed sobotnią inscenizacją, odbyły się manewry Chorągwi. Ćwiczono noszenie broni, walkę i Ziemi Łęczyckiej podczas tegorocznej Inscenizacji Bitwy pod Grunwaldem, wstawiła w pole blisko 50 lekko zbrojnych, uzbrojonych w drzewce (halabardy, glewie, berdysze), pawęże, hakownice i kusze. Wśród niej znalazła się także delegacja ze Zduńskiej Stulczewski Zduńskowolanie znów pod Grunwaldem. Brali udział w insceniza... Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Bitwa pod Grunwaldem. Krótkie wyjaśnienie Wojna z Zakonem Krzyżackim Bitwa pod Grunwaldem jest dzisiaj jedną z najbardziej znanych bitew średniowiecznej Europy. Stoczono ją w ramach wojny z Zakonem Krzyżackim. Zakon wypowiedział Władysławowi Jagielle wojnę w sierpniu 1409 roku. Z jakiego powodu? Jagiełło poparł księcia Witolda w jego konflikcie z Krzyżakami o Żmudź. Podłoża wybuchu wojny należy jednak upatrywać wcześniej. W 1402 roku Zakon nabył Nową Marchię, na terenie której swoje posiadłości posiadali panowie z rodu von Osten. Od czasów Kazimierza Wielkiego byli oni lennikami króla polskiego. Wielki mistrz wziął od Ulryka von Osten w zastaw, ważny pod względem strategicznym, gród Drezdenko. Ulryk von Jungingen, jawnie dążący do zaostrzenia stosunków z królem polskim, wykupił gród w 1408 roku. Krzyżacy zaczęli wielką wojnę od najazdu na ziemię dobrzyńską, którą szybko opanowali. Rozpoczynając wojnę z Polską, Zakon wstrzymał swoje działania na Żmudzi i plany wyprawy na Litwę. Szybko okazało się, że Krzyżacy nie są jednak odpowiednio przygotowani do wojny z królem polskim. Dlatego zawarli rozejm, który miał obowiązywać od października 1409 roku do czerwca roku 1410. W tym czasie dyplomacji zakonnej udało się pozyskać wsparcie króla czeskiego Wacława IV oraz Zygmunta Luksemburskiego. Po zakończeniu rozejmu Jagiełło postanowił zaatakować Malbork. Czas ten wykorzystał na gromadzenie wojska. Tymczasem trwała też potężna walka dyplomatyczna. Obie strony na forum europejskim oskarżały się wzajemnie o różne przewinienia. Liczyli na zdobycie sojuszników lub poparcia. Do grudnia 1409 roku król Władysław II Jagiełło i książę Witold uzgodnili wspólną strategię. Plan był taki: połączą swoje armie i ruszą w kierunku stolicy Zakonu Krzyżackiego, Malborka, w celu jej zdobycia. Zakon natomiast przyjął strategię obronną. Nie spodziewając się wspólnego ataku przygotowywał się na podwójny najazd – Polaków wzdłuż Wisły w kierunku Gdańska i Litwinów wzdłuż Niemna w kierunku Ragnety. Ulrich von Jungingen skoncentrował swoje siły w Świeciu, będące w centralnym miejscu i pozwalające reagować na atak z każdego kierunku. Dodatkowo wzmocnił załogi zamków położonych na wschodzie państwa zakonnego. Władysław II Jagiełło i Witold aby zmylić przeciwnika co do obranej przez sienie strategii zorganizowali kilka najazdów na tereny przygraniczne, zmuszając w ten sposób zakon do utrzymania swoich wojsk na miejscu. Siły obu stron Bitwa pod Grunwaldem to jedna z tych, gdzie dokładne ustalenie liczebności obu armii jest dzisiaj bardzo trudne. Szacuje się, że po stronie polsko-litewskiej mogło być nawet 39 tysięcy ludzi. Zakon miał dysponować siłą liczącą około 27 tysięcy ludzi. Mimo przewagi liczebnej, armia krzyżacka miała przewagę w dyscyplinie, wyszkoleniu wojskowym i wyposażeniu. Jednak ciężkie rycerstwo polskie nie ustępowało uzbrojeniem krzyżackiemu. W obu armiach walczyli najemnicy z Czech i Śląska. Do armii Zakonu dołączyli również rycerze z zachodnich państw, głównie z Niemiec, ale też z Węgier. Po stornie polsko-litewskiej zaś tatarskie, pod dowództwem przyszłego chana Dżalala ad-Dina. Naczelne dowództwo nad połączoną armią polsko-litewską sprawował Władysław Jagiełło. Książę Witold dowodził osobiści oddziałami litewskimi. Ku Grunwaldowi Pierwszym etapem ataku na ziemie krzyżackie było zebranie wszystkich wojsk polsko-litewskich w Czerwińsku, wyznaczonym miejscu spotkania około 80 km od granicy pruskiej, gdzie wspólna armia przeprawiała się przez Wisłę mostem pontonowym. Przeprawa wymagała nie małej precyzji i umiejętności i została przeprowadzona wzorowo w przeciągu tygodnia. Po przejściu rzeki do armii dołączyły hufce mazowieckie pod dowództwem Siemowita IV i Janusza I. Tak potężna armia 3 lipca wyruszyła w kierunku Malborka. Operacja była na tyle utajniona, że Ulrich von Jungingen bardzo późno się zorientował aby szybko i skutecznie zareagować. Pozostawił w Świeciu około 3 tysięcy ludzi i na czele całej armii ruszył aby zorganizować linię obrony na rzece Drwęcy w pobliżu Kurzętnika. Jagiełło jednak nie podjął wyzwania i wolał ominąć przeprawę, skręcając na wschód, w kierunku jej źródeł, gdzie żadna przeszkoda naturalna nie mogła stanąć mu na drodze. Wojska Zakonu ruszyły w ślad za armią polsko-litewską. Wczesnym rankiem 15 lipca obie armie spotkały się pomiędzy wsiami Grunwald, Stębark i Łodwigowo. Dowódcy obu armii zaczęli ustawić swoje wojska w celu stoczenia walnej bitwy. Polskie ciężkie rycerstwo ustawiono na lewej flance, litewska lekka kawaleria zajęła prawą, a w centrum ustanowiono oddziały najemników. Krzyżacy skoncentrowali swoje ciężkie rycerstwo dowodzone przez wielkiego marszałka Fryderyka von Wallenrode, naprzeciw wojsk litewskich. Zakon jako pierwszy rozstawił swoje oddziały, które w oczekiwaniu na bitwę prażyły się w upalnym letnim słońcu. Ponieważ Władysław II Jagiełło zwlekał, wielki mistrz wysłał posłańców z dwoma mieczami, aby „wspomogły Władysława II Jagiełłę i Witolda w walce”. Była to oczywiście forma obelgi ale po walce stały się symbolem narodowym Polski. Natarcie rozpoczęła strona polsko-litewska. Witold wsparty chorągwiami polskimi rozpoczął natarcie na lewą flankę sił krzyżackich. Po ponad godzinie zażartej walki litewska lekka jazda rozpoczęła pełny odwrót. Jako, że Litwini w późniejszej fazie bitwy wrócili na pole walki to historycy do dzisiaj się spierają, czy był to zaplanowany manewr, czy po prostu zwykła ucieczka. W tym czasie do walki ruszyły polskie hufce. Krzyżacy pod dowództwem komtura Kuno von Lichtensteina uderzyły na polską prawą flankę, do których dołączyło sześć chorągwi von Walenroda, które zaprzestały pogoni za Litwinami. Celem stała się królewska chorągiew, która w pewnym momencie została zdobyta przez Krzyżaków. Jednak nie na długo, gdyż niebawem udało się ją odzyskać. Przedłużając walki spowodowały, że Władysław II Jagiełło rzucił drugą linię armii. W tym momencie wielki mistrz Ulrich von Jungingen osobiście poprowadził 16 chorągwi, czyli prawie jedną trzecią pierwotnej siły krzyżackiej, na prawą polską flankę, aby ostatecznie zgnieść polką jazdę. Aby ratować sytuację król rzuciła ostanie siły czyli trzecią linię. Walka była tak zażarta, że dotarła aż do obozu królewskiego zagrażając życiu samemu monarchy. W tym czasie wracający Litwini uderzyli na tyły von Jungingena. Krzyżacy postanowili wyrwać się z okrążenia ale podczas tej próby zginął sam wielki mistrz Urlich von Jungingen. Otoczone odziały krzyżackie pozbawione głównodowodzącego rozpoczęły odwrót. Część z uciekający schroniła się w obozie ale niebawem i on został zdobyty. Według źródeł zginęło tam więcej rycerzy niż na polu bitwy. I tak oto po około 10 godzinach walki bitwa dobiegła końca przynosząc wielki triumf królowi Władysławowi II Jagielle i Witoldowi. TUTAJ pisaliśmy o Dniach Grunwaldu i inscenizacji bitwy pod Grunwaldem. Po bitwie Klęska Zakonu Krzyżackiego była dotkliwa. Bitwa pod Grunwaldem zabrała dużą część braci zakonnych. Z 270 biorących w niej udział na polu walki poległo około 211 z nich. W tym znaczna część dowództwa. Wielki mistrz Ulrich von Jungingen, wielki marszałek Friedrich von Wallenrode, wielki komtur Kuno von Lichtenstein, wielki skarbnik Thomas von Merheim, marszałek sił zaopatrzeniowych Albrecht von Schwartzburg i dziesięciu komturów. Natomiast Marquard von Salzbach oraz Heinrich Schaumburg zostali straceni z rozkazu Witolda. Niestety zwycięska armia zamiast ruszyć na Malbork, została na polu walki na 3 dni, aby później bardzo wolnym tempem iść pod stolicę. Pod murami twierdzy zjawili się dopiero 26 lipca, dzięki czemu Heinrich von Plauen ściągnął wystarczające siły do obrony potężnej twierdzy. Bezskutecznie oblężenie trwało do 19 września. Ostatecznie król Władysław Jagiełło zarządził odwrót pozostawiając garnizony w zdobytych twierdzach. Zakon jednak szybko odzyskał większość zamków. Pod koniec października w rękach polskich pozostały tylko cztery zamki krzyżackie wzdłuż granicy. Władysław II Jagiełło nie pozostawał bierny, zebrał nową armię i 10 października 1410 roku w bitwie pod Koronowem ponownie pokonał armię zakonu. Następnie po serii małych starć, obie strony zgodziły się na negocjacje. To tylko notka z kalendarium. Koniecznie przeczytaj więcej na temat wojny z Zakonem Krzyżackim. Możesz przeczytać np. TU Wojska zaciężne w wojnach z Zakonem Krzyżackim w XV wieku – definicja i specyfika albo TUTAJ, Machina Zakonu Krzyżackiego w rozważaniach na temat korzyści i strat dla Polski Czytaj również: Organizatorzy inscenizacji bitwy pod Grunwaldem spodziewają się w tym roku bardzo dużego zainteresowania, bo to wielki powrót imprezy po dwuletniej pandemicznej przerwie. W sobotę 16 lipca 2022 r. o godz. na pole bitwy wyjedzie blisko 2 tys. rekonstruktorów, choć w tym roku wyjątkowo bez udziału Rosjan. Jeszcze więcej osób będzie śledziło przebieg inscenizacji – policja spodziewa się aż kilkudziesięciu tys. widzów. Cała publiczność będzie musiała dojechać do Grunwaldu i zostawić gdzieś swoje pojazdy. Organizatorzy uprzedzają z góry – darmowych parkingów nie będzie! Aby ułatwić poruszanie się wokół pól bitewnych i zwiększyć bezpieczeństwo uczestników od godz. w sobotę 16 lipca do godz. w niedzielę 17 lipca na drogach w tym rejonie będzie obowiązywać ruch jednokierunkowy (lepiej po nic się nie wracać!). Na miejsce inscenizacji można dojechać kilkoma trasami: DW 537 z Pawłowa (zjazd z S7) do miejscowości Stębark (zalecany dojazd dla podróżnych z okolic Warszawy i Olsztyna) DW 542 z Rychnowa (zjazd z S7) do Frygnowa i dalej drogą powiatową 1261 N do Grunwaldu (zalecany dojazd dla gości z okolic Gdańska i Ostródy) DW 537 od strony Lubawy i Iławy lub DW 542 od strony Działdowa i dalej drogą powiatową 1266 N w okolice Grunwaldu Foto: Google Maps Gdzie zaparkować w Grunwaldzie? Policjanci proszą, aby pamiętać, że podobnie jak w latach ubiegłych na trójkątnej trasie Grunwald – Łodwigowo – Stębark – Grunwald będzie obowiązywał ruch jednokierunkowy. Informacja o tym znajdzie się na specjalnie ustawionych w tych miejscowościach tablicach. To właśnie przy tej trasie wytyczono większość parkingów dla widzów przyjeżdżających specjalnie na inscenizację bitwy pod Grunwaldem. Samochody należy pozostawiać wyłącznie na wyznaczonych parkingach. W innym wypadku trzeba liczyć się z odholowaniem pojazdu na swój koszt – służby zapowiadają zero tolerancji dla kierowców niestosujących się do ustawionych w pobliżu pól bitewnych znaków. Zakazy zatrzymywania się będą obowiązywać od godz. w sobotę 16 lipca do godz. w niedzielę 17 lipca. Z parkingów i z pobliskich miejscowości na miejsce inscenizacji będą prowadziły specjalnie wydzielone trakty piesze – usytuowane poza pasem drogi, oddzielone od niego taśmą oraz oznakowane tabliczką z napisem "Trakt tylko dla pieszych".

mapa polski bitwa pod grunwaldem